محمود حكميان:
صلح جهاني مديون سياست صلح طلبانه مجاهدين خلق ايران
اينروزها همه صحبت از توافق نامه ژنو ميكنند، از يك طرف در داخل كشور، كه بخشي
از نيروهاي وامانده ولي فقيه تلاش دارند اين جام زهر و عقب نشيني خفت بار را شهد
شيرين و بزرگترين واقعه قرن وانمود كنند و بخشي ديگر آنرا بدتر از تركمنچاي مي
دانند و اينكه رژيم در اين توافقنامه همه دست آوردها و رؤياهاي يك ايران هسته اي و
قدرت يك منطقه اي را از دست داده است. اما از طرف ديگر كشورهاي غربي و در صدر آنها
امريكا كه سالها بدنبال كشيدن رژيم ملاها به پاي ميز مذاكره و پرداختن از جيب مردم
ايران بودند نيز يك پيروزي بزرگ براي خود مي دانند.
اما واقعيت چيست؟
آيا رژيمي كه از سال 1362 در رؤياي تبديل ايران به يك كشورهسته اي و بدست
آوردن بمب اتم براي تبديل شدن به قدرت يك منطقه(ورؤياهاي ايجاد امپراطوري اسلامي)
بوده و در اين راه به مدت بيش از 30 سال سرمايه هاي كشور را به نابودي كشانده از
آن دست كشيده است؟
آيا رفسنجاني كه مدعي است خود او پايه گذار فعاليت هاي اتمي ايران بوده و از
ابتدا او اين پروژه را استارت زده و حتي در تيرماه 1367 در گزارشي به خميني هرنوع
پيروزي در جنگ را منوط به داشتن سلاح هسته اي ميكنند، و در زماني كه در سال 1368
رئيس جمهور مي شود دولتش را دولت هسته اي مي نامند و به مدت 8 سال رسيدن به سلاح
هسته اي در صدر كارهايش قرار داشته از اين كار پشيمان شده و به فكر رفاه مردم و
نجات اقتصاد كشور افتاده است؟
آيا آخوند شياد حسن روحاني كه مدعي
است در زماني كه طرف مذاكره كنند ه هسته اي رژيم بوده توانسته كشورهاي غربي را
فريب بدهد و چند سال زمان بخرد تا رژيم به
پيشروي در پروژه هسته اي اش ادامه بدهد و تعداد سانتريفوژ ها را چندين برابر كند و
به اورانيوم غني شده 20 درصد برسد و رژيم را به رسيدن به بمب اتم نزديك كند اكنون
دلسوز وضعيت كشور و فقير شدن مردم شده است و تصميم گرفته كه سياست نرمش قهرمانانه
ولي فقيه را به منظور نجات كشور در پيش بگيرد؟
صلح جهاني مديون افشاگريهاي مجاهدين خلق ايران و سياست مردمي آن است
اما واقعيت سرسخت تراز اين حرفهاست. در دوران جنگ 8 ساله ايران و عراق، هنگامي
كه نيروهاي عراقي به پشت مرزهاي بين المللي برگشتند و اعلام آمادگي براي برقراري
صلح نمودند مجاهدين خلق ايران با در پيش گرفتن سياست صلح و بر عليه جنگ ميهن بر
باد ده خميني قدم به پيش گذاشته و قرارداد صلح با دولت عراق را امضا نمودند اما
خميني كه سوداهاي ديگري در سر داشت با سر دادن شعار قدس از طريق كربلا و اينكه تا
يك خانه در تهران وجود دارد به جنگ ادامه مي دهيم در تنور جنگ ضد ميهني خود مي
دميد. اما مجاهدين با سياست جنگ طلبانه خميني به مقابله برخواسته و با تشكيل ارتش
آزاديبخش ملي ايران و وارد كردن ضربات بر پيكر فرسوده نيروهاي تحت امر خميني تنور
جنگ ضد ميهني او را گل گرفته و بعد از فتح مهران نهايتا او را وادار به خوردن جام
زهر كردند. از آن زمان تا به امروز بسياري سخنها از زبان سران رژيم در اين باره
گفته شده كه بخاطر فعاليتهاي ضد جنگ مجاهدين در داخل و خارج و بخاطر پيشرويهاي
ارتش آزاديبخش ملي ايران خميني مجبور به خوردن جام زهر شد. آري سياست مجاهدين ،
افشاگريهاي مجاهدين و جانبازي و شهادتهاي آنان جام زهر پذيرش آتش بس را به حلقوم
خميني ريخت. جنگي كه بيش از يك هزار ميليارد دلار خسارت براي ايران و بيش از 2
ميليون كشته و مجروح و 50 شهر ويران برجاي گذاشت. براستي اگر همان روز اول كه
مجاهدين پرچم صلح را بر افراشتند آيا نمي شد جلوي اين خسارات و اين كشتار را گرفت
و 6 سال ديگر آنرا ادامه نداد؟
تمامي كساني كه آن روز سياست صلح طلبانه مجاهدين را زير باد انتقاد گرفته و به
دشمني با آن پرداختند و به تنور جنگ خميني از هر طريقي سوخت رساندند چه در داخل
كشور (كه بعدها مدعيان مخالف ادامه جنگ شدند) و چه پاسداران سياسي اش در خارج كشور
كه انواع و اقسام اتهامات و برچسب ها را به مجاهدين مي زدند روزي در دادگاه خلق
بايستي پاسخگو باشند و آن روز دير نيست.
اما تاريخ بار ديگر تكرار شد اگر آن زمان فقط بحث صلح ايران و عراق و جلوگيري
از ويران شدن ايران بود امروز خطر فراتر از ايران و تهديد صلح منطقه و صلح جهاني
بود.
از مرداد ماه 1381 كه مقاومت ايران طرح غني سازي رژيم در نطنز را طي كنفرانسي
در واشنگتن افشا نمود اگر چه مماشات گران تلاش كردند كه چشمان خود را ببندند و
رژيم هم به تلاشهايش براي رسيدن به آن ادامه دهد ولي اين افشاگري و افشاگريهاي
بعدي آن بزرگتر از آن چيزي بود كه مماشات گران بتوانند آنرا ناديده بگيرند و
همچنان چشمان خود را بر روي آن ببندند. همچنان كه ديديم نهايتا البرداعي كه در سال
2003 براي بازديد از نظنز رفته بود اعلام كرد كه ”ايران در حال حاضر داراي توان
غني سازي است.
افشاگريهاي مستمر مجاهدين كه به بهاي دستگيري و شهادت تعدادي از هواداران آنها
صورت گرفت نهايتا جهان را به عكس العمل وا داشت و شوراي امنيت سازمان ملل را مجبور
به تصويب قطعنامه هاي مختلف بر عليه رژيم نمود و تحريمها يكي پس از ديگري اقتصاد
رژيم را به فلج شدن كشاندو خامنه اي را مجبور به عقب نشيني نمود تا اينكه براي
خروج از اين بحران و بقول رفسنجاني مخمصه ، حاضر به رفتن پاي ميز مذاكره و عقب
نشيني تاكتيكي از تمامي بلند پروازيهاي گذشته شود. يعني رفتن پاي ميز مذاكره از موضع
ضعف و ذلت و تن دادن به خواسته هاي مذاكره كنندگان. بنابراين بايستي اذعان نمود كه
افشاگريهاي مجاهدين جهان را از يك تهديد جدي آگاه نمود و رژيم را به نقطه اي رساند
كه مجبور شود جام زهر را بخورد. و در اينجا باز هم مانند سال 67 كساني كه در اين
سالها ، بخصوص پاسداران سياسي رژيم در خارج كه عليه سياست افشاگرانه و صلح طلبانه
مجاهدين كينه داشته و دشمني مي ورزيدند( بخاطر منافعي كه بابت اين لابي گري از
رژيم داشتند) روزي در دادگاههاي مردمي بايستي پاسخگو باشند از بابت همدستي با رژيم
در نابودي كشور و فقير كردن مردم و نيز همدستي با آخوندها در تهديد صلح جهاني.
اما حرف اصلي با كشورهاي مذاكره كننده و به قول معروف 5 بعلاوه يك مي باشد كه
به چه دليل 10 سال اين سياست مماشات را كش داديد و در حالي كه رژيم در ضعيف ترين
نقطه خودش به پاي ميز مذاكره آمده است باز هم از اتخاذ يك سياست قاطع در برابر آن
سر باز زده و اين شكاف را باز گذاشته ايد. آيا نفهميديد كه هدف رژيم از آمدن پاي
ميز مذاكره فقط ايجاد شكاف در تحريمها مي باشد تا به اين وسيله بتواند يك نفسي
تازه كشيده و مجددا با فريب و نيرنگ سياست هسته اي اش را دنبال كند و به گفته خانم مريم رجوي، ميزان عقب نشيني
اين رژيم و دست كشيدنش از بمب اتمي و تبعيت آن از التزامات بين المللي، دقيقاً به
ميزان قاطعيت و ايستادگي جامعه جهاني در برابر مطامع شوم و فريب كاريهاي ذاتي اين
رژيم، بستگي دارد وهرگونه سستي و تعلل و كوتاه آمدن از سوي جامعه بين المللي باعث
مي شود كه خامنه اي بار ديگر با فريبكاري و تقلب به سمت توليد بمب اتمي پيش
برود.
نتيجه: اگر ميگوييم كه صلح جهاني مديون سياست صلح طلبانه مجاهدين است گزافه
گويي نيست زيرا عملكرد مجاهدين در اين سالها چيزي غير از اين نبوده و اگر در زمان
جنگ ايران و عراق چندين سال طول كشيد تا همه به آن اذعان كنند ولي اين يكي بزرگتر
از آن است كه زمان زيادي لازم داشته باشد تا در چشم همه فرو رود.
اول دسامبر 2013
