سخنراني دكتر طارق الهاشمي نايب رئيس جمهور عراق در پارلمان اروپا: وضعيت در عراق، بحرانها و مداخلات رژيم ايران
تاریخ ایجاد در 27 مهر 1392
كنفرانس در بروكسل به رياست استرون استيونسون رئيس هيأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا 16 اكتبر2013(24مهر92)
حضوروسخنراني: نخست وزير سيد احمد غزالي، لرد مگينس استاندار ايو بونه ، پا ئولو كازاكا، طاهر بومدرا پرفسور ريموند تنتر و سرهنگ وسلي مارتين
حضوروسخنراني: نخست وزير سيد احمد غزالي، لرد مگينس استاندار ايو بونه ، پا ئولو كازاكا، طاهر بومدرا پرفسور ريموند تنتر و سرهنگ وسلي مارتين
دكتر طارق الهاشمي، نايب رئيس جمهور عراق
دوستان عزيز، با تشكر فراوان از حضور شركت در اينجا.
من امروز در ميان شما هستم تا بگويم در واقعيت امر چه وقايعي در كشور من صورت مي‌گيرد. من مي‌خواهم با شما از برخي واقعيتهاي اسفناك بگويم كه نمي‌توانيد آنها را در روزنامه‌ها يا كانالهاي رسانه‌يي يافت كنيد. اكنون دارد در نوع ديگري از ديكتاتوري غرق ميشود. اما اين بار، متأسفانه همراه با حمايت برخي از اعضاي جامعه بين‌المللي، كه توسط رژيم حاكم فعلي فريب خورده و گمراه شده بودند. اين ديگر يك موضوع سري نيست كه عراق اكنون توسط نخست وزير فعلي و حزب حاكم او گروگان گرفته شده است. تجربه ما با اين دولت تمامي اميدها را، كه عراق تبديل به يك دمكراسي كاملاً كارآمد بر اساس حاكميت قانون تبديل شود، از بين برده است.
همانطور كه همه شما به خوبي مي‌دانيد، تروريسمي كه در بسياري از نقاط جهان وجود دارد، چرا اكنون در عراق در حال افزايش است، آنهم با وجود بودجه عظيمي كه به امنيت تعلق گرفته است؟ تروريسم در جايي رشد ميكند كه عناصري وجود دارد مانند فقر، فساد، بيعدالتي و تبعيض فرقهاي. به شما نشان خواهم داد كه مالكي چگونه تروريسم را در كشور من ميپراكند. من مبالغه نميكنم وقتي كه ميگويم در تاريخ مدرن عراق هرگز شاهد دولتي به بدي دولت فعلي نبودهايم. بعد از هشت سال كه از دولت نوري مالكي ميگذرد، درعراق اين زمينه ها رو به افول است: خدمات عمومي، عدالت اجتماعي، انتقال دموكراتيك، توسعه، قضائيه، صلح ملي، امنيت، و دست آخر سياست خارجي. مالكي نه تنها يك تهديد براي آينده عراق بلكه يك خطر براي وحدت اين كشور و ثبات در منطقه است.
خانمها و آقايان، من الان فقط ميتوانم چند نكته در مورد حقوق بشر، امنيت، دولت و سياست خارجي مطرح كنم. با حقوق بشر شروع ميكنم. من مطمئن هستم كه شما اخبار وضعيت حقوق بشر در عراق را كه توسط سازمانهاي بين المللي مانند ديدبان حقوق بشر و عفو بين الملل مطرح شده است دنبال ميكنيد و نگراني خودتان را ابراز ميداريد. وضعيت بطور واقعي خيلي بدتر است. گزارشها كوتاه هستند و وضعيت را در همه زندانها و مراكز بازداشت مخفي در منطقه سبز و پايگاههاي نظامي در بر نميگيرند. چند روز پيش، دولت 42 نفر را به اتهام تروريسم اعدام كرد. چيزي كه باعث تعجب ميشود اين است كه برخي از زندانيان تبرئه شده بودند، مقامات قضايي در حال تلاش براي آزادي آنها بودند. خانواده هايشان منتظر بودند كه هر لحظه به خانه برسند. ولي متاسفانه جسدهاي آنها بود كه به خانه رسيد. من نسخه هايي از اين تراژدي را دارم. آيا اين به پايان دادن به تروريسم در كشور من كمك ميكند؟
دوستان عزيز، با تشكر فراوان از حضور شركت در اينجا.
من امروز در ميان شما هستم تا بگويم در واقعيت امر چه وقايعي در كشور من صورت مي‌گيرد. من مي‌خواهم با شما از برخي واقعيتهاي اسفناك بگويم كه نمي‌توانيد آنها را در روزنامه‌ها يا كانالهاي رسانه‌يي يافت كنيد. اكنون دارد در نوع ديگري از ديكتاتوري غرق ميشود. اما اين بار، متأسفانه همراه با حمايت برخي از اعضاي جامعه بين‌المللي، كه توسط رژيم حاكم فعلي فريب خورده و گمراه شده بودند. اين ديگر يك موضوع سري نيست كه عراق اكنون توسط نخست وزير فعلي و حزب حاكم او گروگان گرفته شده است. تجربه ما با اين دولت تمامي اميدها را، كه عراق تبديل به يك دمكراسي كاملاً كارآمد بر اساس حاكميت قانون تبديل شود، از بين برده است.
همانطور كه همه شما به خوبي مي‌دانيد، تروريسمي كه در بسياري از نقاط جهان وجود دارد، چرا اكنون در عراق در حال افزايش است، آنهم با وجود بودجه عظيمي كه به امنيت تعلق گرفته است؟ تروريسم در جايي رشد ميكند كه عناصري وجود دارد مانند فقر، فساد، بيعدالتي و تبعيض فرقهاي. به شما نشان خواهم داد كه مالكي چگونه تروريسم را در كشور من ميپراكند. من مبالغه نميكنم وقتي كه ميگويم در تاريخ مدرن عراق هرگز شاهد دولتي به بدي دولت فعلي نبودهايم. بعد از هشت سال كه از دولت نوري مالكي ميگذرد، درعراق اين زمينه ها رو به افول است: خدمات عمومي، عدالت اجتماعي، انتقال دموكراتيك، توسعه، قضائيه، صلح ملي، امنيت، و دست آخر سياست خارجي. مالكي نه تنها يك تهديد براي آينده عراق بلكه يك خطر براي وحدت اين كشور و ثبات در منطقه است.
خانمها و آقايان، من الان فقط ميتوانم چند نكته در مورد حقوق بشر، امنيت، دولت و سياست خارجي مطرح كنم. با حقوق بشر شروع ميكنم. من مطمئن هستم كه شما اخبار وضعيت حقوق بشر در عراق را كه توسط سازمانهاي بين المللي مانند ديدبان حقوق بشر و عفو بين الملل مطرح شده است دنبال ميكنيد و نگراني خودتان را ابراز ميداريد. وضعيت بطور واقعي خيلي بدتر است. گزارشها كوتاه هستند و وضعيت را در همه زندانها و مراكز بازداشت مخفي در منطقه سبز و پايگاههاي نظامي در بر نميگيرند. چند روز پيش، دولت 42 نفر را به اتهام تروريسم اعدام كرد. چيزي كه باعث تعجب ميشود اين است كه برخي از زندانيان تبرئه شده بودند، مقامات قضايي در حال تلاش براي آزادي آنها بودند. خانواده هايشان منتظر بودند كه هر لحظه به خانه برسند. ولي متاسفانه جسدهاي آنها بود كه به خانه رسيد. من نسخه هايي از اين تراژدي را دارم. آيا اين به پايان دادن به تروريسم در كشور من كمك ميكند؟
تا الان، اين دولت 132 نفر را اعدام كرده است، و سال گذشته نيز 129 نفر را اعدام كرده است. وزارت دادگستري عراق تاييد كرد كه هزاران تن در انتظار اعدام هستند. آيا شما ميتوانيد علت اين همه حكم اعدام عليه يك فرقه يا قوم را به من توضيح دهيد؟
چرا خبري از اعدام شيعيان نيست، يا جوخه هاي مرگ، يا شبه نظاميها؟ خيلي ساده، چونكه آنها از همان فرقه نخست وزير هستند. ما بايد اعتراف كنيم كه يك شكاف قومي و مذهبي در كشور من هست. من تنها نفري نيستم كه اين ادعا را ميكنم. رئيس حقوق بشر سازمان ملل، ناوي پيلاي، اخيرا سيستم قضائيه جنايتكار عراق را مورد انتقاد قرار داد و آنها را متهم كرد كه بسياري احكام را بر اساس اعترافهاي بدست آمده در زير شكنجه صادر كرده اند. سيستم قضاييه و پرسدورهاي دادگاه ضعيف و زير استانداردهاي بين المللي هستند. بيش از 100 تن از كادرهاي دفتر من هنوز در بازداشت و زير شكنجه هستند. بعضي از آنها در زير شكنجه كشته شده اند. تعداد ديگري به مرگ محكوم شدهاند. افسران امنيتي از خانواده هاي آنها باجگيري ميكنند تا ما به ازاي آزادي فرزندانشان دهها هزار دلار پول بپردازند. با وجود اينكه تمام سازمانهاي بين المللي اين دادگاههاي نمايشي را محكوم كرده اند و خواهان توقف اين روندهاي جانبدارانه شده اند، مقامات دولتي بي تفاوت هستند و مصمم هستند تا آنها را بزودي بكشند. ما به حمايت جامعه بين المللي نياز داريم تا اين فاجعه را متوقف كنيم.
خانمها و آقايان، پشت پرونده من انگيزههاي سياسي خوابيده است و اتهامات ساختگي هستند. ولي با اين وجود من اعلام آمادگي ميكنم تا به بغداد بازگردم و با تمام اتهاماتي كه عليه من يا كادرهاي من وجود دارد روبرو شوم، در صورتيكه اروپا يك محاكمه منصفانه را تضمين كند. من به بيگناهي خودم و افراد حفاظتم اطمينان دارم و اين اتهامات تماما ساختگي هستند. براي ثبت، همانطور كه آقاي استيونسون گفت، در 2006، من سه تن از خواهران و برادرانم، 2 برادر و يك خواهر را در عملهاي تروريستي مختلف از دست دادم. خودرو بمبگذاري شده نبود. آنها را بطور مشخص و بطور انفرادي هدف قرار دادند. سه تن از آنها در عرض 6 ماه در سال 2006. من بعنوان نايب رئيس جمهور خواهان انتقام نشدم و حتي وقتي دولت نوري مالكي موفق به دستگيري قاتلان نشد، از آنها نپرسيدم چرا. من فقط سكوت كردم. رفتار من بدينگونه بود. پس چطور است كه الان من متهم به تروريسم هستم؟ من اولين مقام بلند پايه بودم كه قفل زندانهاي مخفي را در سال 2008 شكستم و من انواع شكنجه ها عليه افراد بيگناه را فاش كردم. چيزي كه الان با آن روبرو هستم نتيجه تهديد دولت عليه من است بخاطر اينكه دو سال گذشته از حقوق بشر و عدالت در كشور حمايت كردم.
از طرف ديگر، آزادي بيان در عراق به يك موضوع بحراني تبديل شده است. 100 خبرنگار نه تنها هدف گروههاي تروريستي قرار گرفته اند، بلكه هدف تروريسم دولت هم هستند. كانال تلويزيوني البغداديه اخيرا به زور بسته شده و دولت تمامي تجهيزات آن را ضبط كرده است، تنها به اين دليل كه اين كانال به طور موفقيت آميز تمام اسناد فساد دولتي را در معرض عموم قرار ميداد.
قسمت دوم سخنراني من در مورد امنيت است. در دوسال اخير، امنيت به طور فزاينده يي در كشور و بطور خاص در پايتخت، بغداد، رو به وخامت است. سازمان ملل گزارش كرد كه در حملات خشونت بار امسال بيش از 5000 تن كشته شدند و دهها هزار تن زخمي شدند. وقتي كه ميخواهيم حول مسئولين اين فروپاشي امنيتي تحقيق كنيم، نخست وزير ميگويد كه نميتواند مورد حسابرسي قرار گيرد، در صورتيكه او علاوه بر موقعيتش بعنوان نخست وزير، فرماندهي كل قوا ، كفالت وزارت دفاع، وزارت كشور، وزارت امنيت ملي و رياست اطلاعات را هم بطور همزمان به عهده دارد و او بطور انحصاري پرونده هاي امنيتي را در دست دارد و هيچ اشتراك قدرتي در كار نيست. به هيچ كس اجازه نميدهد در مديريت پرونده هاي امنيتي دخالت كند يا شركت كند يا مشورت دهد يا انتقاد كند. وضعيت امنيتي روبه افول است، در حاليكه نيروهاي امنيتي مستمرا افزايش پيدا ميكنند و به بيش از يك و نيم ميليون رسيده اند. همچنين، بودجه سالانه امنيتي بيش از 25 درصد از بودجه سالانه است، كه معمولا بيش از 100 ميليارد دلار آمريكايي است. پنج روز پيش، در يك مصاحبه تلويزيوني، نخست وزير اعلام كرد كه پسر بيست ساله اش نيروهاي مسلح را بعهده گرفت و به افراد يك تاجر در منتطقه سبز حمله كرد چونكه 100 ميليون دلار آمريكايي اختلاس كرده بود و صدها سلاح و صدا خفه كن در خانه اش مخفي كرده است و دهها ساختمان در پايتخت را بطور غير قانوني اشغال كرده است. تا الان، هنوز نميدانيم كه پسر او چه مقام رسمي را در كشور دارد كه چنين قدرتي به او تعلق گرفته است. بايد اعتراف كنم كه نيروهاي امنيتي دولت موفق بودند ولي فقط در يك ماموريت: در حمله به كمپ اشرف. در محدود كردن تظاهر كنندگان مسالمت آميز معترض به دولت. آخرين نمونه آن در شهر حويجه در كركوك است كه در 23 آوريل 2013 رخ داد، كه در آن 100 تظاهر كننده به قتل رسيدند و مجروح شدند.
قسمت سوم سخنراني من شامل حكومت و فساد ميشود. در مورد حكومت و فساد، نياز به ساعتها وقت است كه اين موضوع را توضيح دهم. سرمايه گذاران محلي و خارجي و تاجران معمولا ميگويند كه اصليترين مانع براي آمدن به عراق عملكرد ضعيف دولت است، كه با فساد و دخالت سياسي مديريت ميشود. آنها حكومت ضعيف را از فقدان امنيت هم خطرناكتر ميدانند. از بعد از 2003، عراق بيش از 630 ميليارد دلار آمريكايي را علاوه بر 30 ميليارد دلار كمك هزينه هاي كشورها دريافت كرده است ولي بيش از 30 درصد از جمعيت هنوز در زير خط فقر زندگي ميكند. ميليونها نفر هستند كه هنوز شبها را بخاطر قطعي برق در تاريكي ميگذرانند. هزاران تن از دانشآموزان بر روي كف زمين در مدارس كاهگلي درس ميخوانند. ميليونها تن در اكثر استانها دسترسي به آب آشاميدني ندارند. در بين 182 كشوري كه بررسي شدهاند، عراق الان در رتبه 175 به لحاظ فساد قرار دارد. بر اساس گزارش «شفافيت بين المللي» ، بغداد براي پنجمين سال بعنوان خطرناكترين و بدترين مكان در جهان براي زندگي شناخته شده است. برنامه توسعه سازمان ملل اخيرا گفت كه يك عراقي متوسط بايد 4 رشوه در سال بپردازد. شما حتما در مورد رسواييهاي فساد دستيارهاي ارشد نخست وزير شنيده ايد. وزير بازرگاني سابق، فلاح السوداني كه يك عضو ارشد حزب سياسي نخست وزير است بطور رسمي متهم به فساد و مجرم شناخته شد. او الان آزاد است و بطور راحت در لندن زندگي ميكند. وزير كشور حاضر نشد از اينترپل بخواهد كه او را دستگير كنند. فساد اين دولت همچنين باعث مرگ هزاران عراقي در رسوايي خريد دستگاههاي بي خاصيت رديابي بمب از يك شركت انگليسي شد. 40 هزار دلار آمريكايي هزينه آن دستگاه بود در حاليكه بطور واقعي 20 دلار بيشتر قيمت آن نبود و به كشورهاي جهان سوم به قيمت 7 دلار آمريكايي فروخته ميشد. دولت مالكي 40 هزار دلار پرداخت. سازنده در انگليس در زندان است و 10 سال حبس گرفته است. 10 سال حبس، در حاليكه آدمهاي فاسد در كشور من هنوز آزاد هستند. و اين دستگاه فاجعه بار هنوز در سيطره ها استفاده ميشود و به خودروهاي بمبگذاري شده اجازه عبور بدون مشكل را ميدهد، و مردم بيگناه من كشته ميشوند. شما اين تراژدي را تصور كنيد. فقط اين تراژدي را تصور كنيد.
چرا خبري از اعدام شيعيان نيست، يا جوخه هاي مرگ، يا شبه نظاميها؟ خيلي ساده، چونكه آنها از همان فرقه نخست وزير هستند. ما بايد اعتراف كنيم كه يك شكاف قومي و مذهبي در كشور من هست. من تنها نفري نيستم كه اين ادعا را ميكنم. رئيس حقوق بشر سازمان ملل، ناوي پيلاي، اخيرا سيستم قضائيه جنايتكار عراق را مورد انتقاد قرار داد و آنها را متهم كرد كه بسياري احكام را بر اساس اعترافهاي بدست آمده در زير شكنجه صادر كرده اند. سيستم قضاييه و پرسدورهاي دادگاه ضعيف و زير استانداردهاي بين المللي هستند. بيش از 100 تن از كادرهاي دفتر من هنوز در بازداشت و زير شكنجه هستند. بعضي از آنها در زير شكنجه كشته شده اند. تعداد ديگري به مرگ محكوم شدهاند. افسران امنيتي از خانواده هاي آنها باجگيري ميكنند تا ما به ازاي آزادي فرزندانشان دهها هزار دلار پول بپردازند. با وجود اينكه تمام سازمانهاي بين المللي اين دادگاههاي نمايشي را محكوم كرده اند و خواهان توقف اين روندهاي جانبدارانه شده اند، مقامات دولتي بي تفاوت هستند و مصمم هستند تا آنها را بزودي بكشند. ما به حمايت جامعه بين المللي نياز داريم تا اين فاجعه را متوقف كنيم.
خانمها و آقايان، پشت پرونده من انگيزههاي سياسي خوابيده است و اتهامات ساختگي هستند. ولي با اين وجود من اعلام آمادگي ميكنم تا به بغداد بازگردم و با تمام اتهاماتي كه عليه من يا كادرهاي من وجود دارد روبرو شوم، در صورتيكه اروپا يك محاكمه منصفانه را تضمين كند. من به بيگناهي خودم و افراد حفاظتم اطمينان دارم و اين اتهامات تماما ساختگي هستند. براي ثبت، همانطور كه آقاي استيونسون گفت، در 2006، من سه تن از خواهران و برادرانم، 2 برادر و يك خواهر را در عملهاي تروريستي مختلف از دست دادم. خودرو بمبگذاري شده نبود. آنها را بطور مشخص و بطور انفرادي هدف قرار دادند. سه تن از آنها در عرض 6 ماه در سال 2006. من بعنوان نايب رئيس جمهور خواهان انتقام نشدم و حتي وقتي دولت نوري مالكي موفق به دستگيري قاتلان نشد، از آنها نپرسيدم چرا. من فقط سكوت كردم. رفتار من بدينگونه بود. پس چطور است كه الان من متهم به تروريسم هستم؟ من اولين مقام بلند پايه بودم كه قفل زندانهاي مخفي را در سال 2008 شكستم و من انواع شكنجه ها عليه افراد بيگناه را فاش كردم. چيزي كه الان با آن روبرو هستم نتيجه تهديد دولت عليه من است بخاطر اينكه دو سال گذشته از حقوق بشر و عدالت در كشور حمايت كردم.
از طرف ديگر، آزادي بيان در عراق به يك موضوع بحراني تبديل شده است. 100 خبرنگار نه تنها هدف گروههاي تروريستي قرار گرفته اند، بلكه هدف تروريسم دولت هم هستند. كانال تلويزيوني البغداديه اخيرا به زور بسته شده و دولت تمامي تجهيزات آن را ضبط كرده است، تنها به اين دليل كه اين كانال به طور موفقيت آميز تمام اسناد فساد دولتي را در معرض عموم قرار ميداد.
قسمت دوم سخنراني من در مورد امنيت است. در دوسال اخير، امنيت به طور فزاينده يي در كشور و بطور خاص در پايتخت، بغداد، رو به وخامت است. سازمان ملل گزارش كرد كه در حملات خشونت بار امسال بيش از 5000 تن كشته شدند و دهها هزار تن زخمي شدند. وقتي كه ميخواهيم حول مسئولين اين فروپاشي امنيتي تحقيق كنيم، نخست وزير ميگويد كه نميتواند مورد حسابرسي قرار گيرد، در صورتيكه او علاوه بر موقعيتش بعنوان نخست وزير، فرماندهي كل قوا ، كفالت وزارت دفاع، وزارت كشور، وزارت امنيت ملي و رياست اطلاعات را هم بطور همزمان به عهده دارد و او بطور انحصاري پرونده هاي امنيتي را در دست دارد و هيچ اشتراك قدرتي در كار نيست. به هيچ كس اجازه نميدهد در مديريت پرونده هاي امنيتي دخالت كند يا شركت كند يا مشورت دهد يا انتقاد كند. وضعيت امنيتي روبه افول است، در حاليكه نيروهاي امنيتي مستمرا افزايش پيدا ميكنند و به بيش از يك و نيم ميليون رسيده اند. همچنين، بودجه سالانه امنيتي بيش از 25 درصد از بودجه سالانه است، كه معمولا بيش از 100 ميليارد دلار آمريكايي است. پنج روز پيش، در يك مصاحبه تلويزيوني، نخست وزير اعلام كرد كه پسر بيست ساله اش نيروهاي مسلح را بعهده گرفت و به افراد يك تاجر در منتطقه سبز حمله كرد چونكه 100 ميليون دلار آمريكايي اختلاس كرده بود و صدها سلاح و صدا خفه كن در خانه اش مخفي كرده است و دهها ساختمان در پايتخت را بطور غير قانوني اشغال كرده است. تا الان، هنوز نميدانيم كه پسر او چه مقام رسمي را در كشور دارد كه چنين قدرتي به او تعلق گرفته است. بايد اعتراف كنم كه نيروهاي امنيتي دولت موفق بودند ولي فقط در يك ماموريت: در حمله به كمپ اشرف. در محدود كردن تظاهر كنندگان مسالمت آميز معترض به دولت. آخرين نمونه آن در شهر حويجه در كركوك است كه در 23 آوريل 2013 رخ داد، كه در آن 100 تظاهر كننده به قتل رسيدند و مجروح شدند.
قسمت سوم سخنراني من شامل حكومت و فساد ميشود. در مورد حكومت و فساد، نياز به ساعتها وقت است كه اين موضوع را توضيح دهم. سرمايه گذاران محلي و خارجي و تاجران معمولا ميگويند كه اصليترين مانع براي آمدن به عراق عملكرد ضعيف دولت است، كه با فساد و دخالت سياسي مديريت ميشود. آنها حكومت ضعيف را از فقدان امنيت هم خطرناكتر ميدانند. از بعد از 2003، عراق بيش از 630 ميليارد دلار آمريكايي را علاوه بر 30 ميليارد دلار كمك هزينه هاي كشورها دريافت كرده است ولي بيش از 30 درصد از جمعيت هنوز در زير خط فقر زندگي ميكند. ميليونها نفر هستند كه هنوز شبها را بخاطر قطعي برق در تاريكي ميگذرانند. هزاران تن از دانشآموزان بر روي كف زمين در مدارس كاهگلي درس ميخوانند. ميليونها تن در اكثر استانها دسترسي به آب آشاميدني ندارند. در بين 182 كشوري كه بررسي شدهاند، عراق الان در رتبه 175 به لحاظ فساد قرار دارد. بر اساس گزارش «شفافيت بين المللي» ، بغداد براي پنجمين سال بعنوان خطرناكترين و بدترين مكان در جهان براي زندگي شناخته شده است. برنامه توسعه سازمان ملل اخيرا گفت كه يك عراقي متوسط بايد 4 رشوه در سال بپردازد. شما حتما در مورد رسواييهاي فساد دستيارهاي ارشد نخست وزير شنيده ايد. وزير بازرگاني سابق، فلاح السوداني كه يك عضو ارشد حزب سياسي نخست وزير است بطور رسمي متهم به فساد و مجرم شناخته شد. او الان آزاد است و بطور راحت در لندن زندگي ميكند. وزير كشور حاضر نشد از اينترپل بخواهد كه او را دستگير كنند. فساد اين دولت همچنين باعث مرگ هزاران عراقي در رسوايي خريد دستگاههاي بي خاصيت رديابي بمب از يك شركت انگليسي شد. 40 هزار دلار آمريكايي هزينه آن دستگاه بود در حاليكه بطور واقعي 20 دلار بيشتر قيمت آن نبود و به كشورهاي جهان سوم به قيمت 7 دلار آمريكايي فروخته ميشد. دولت مالكي 40 هزار دلار پرداخت. سازنده در انگليس در زندان است و 10 سال حبس گرفته است. 10 سال حبس، در حاليكه آدمهاي فاسد در كشور من هنوز آزاد هستند. و اين دستگاه فاجعه بار هنوز در سيطره ها استفاده ميشود و به خودروهاي بمبگذاري شده اجازه عبور بدون مشكل را ميدهد، و مردم بيگناه من كشته ميشوند. شما اين تراژدي را تصور كنيد. فقط اين تراژدي را تصور كنيد.
عراق بطور كامل تحت سيطره رژيم ايران قرار گرفته است. يك نمونه خيلي روشن دولت عراق برخوردي بود كه با افراد غيرمسلح، قانونپذير، يعني ايرانيان تبعيدي، مجاهدين خلق، داشت. قرار بود آنها بر اساس قانون بين المللي حفاظت شوند. آنها چندين حمله از جانب نيروهاي امنيتي عراقي متحمل شدند. بيش از صد تن كشته شدند و بسياري مجروح شدند و اين با نقض قانون بين المللي صورت گرفت. كشور من، عراق، هيچ منافعي در كمپ اشرف ندارد، هيچ منفعتي در كشتار افراد بيگناه ندارد. اتفاقي كه افتاد فقط در خدمت يك برنامه رژيم ايران بود. همين.
كشور من عراق هيچ منفعتي در حمله به كمپ اشرف ندارد. هيچ منفعتي در كشتار انسانهاي بيگناه ندارد. آنچه كه اتفاق افتاد صرفا در خدمت يك طرح رژيم ايران بود كه به اعتبار كشورم ضربه زد. من واقعا نسبت به درد و رنجهاي آن افراد و سازمانشان احساس همدردي ميكنم ولي همچنين خيلي نسبت به اعتبار كشورم نگران هستم . آنها در كشور ما مهمان و تحت قوانين بين المللي هستند . آنها ميبايد حفاظت شوند تا توسط نوري مالكي كشته نشوند.
يك مثال ديگر از نفوذ رژيم ايران و كنترل بر روي عراق تصميم به بازكردن آسمان عراق و در اختيار گذاشتن هواپيمايي مدني جهت تامين تسليحات ، مهمات ، تجهيزات خصمانه براي رژيم ديكتاتوري سوريه است تا هرچه بيشتر مردمش را سركوب كند . عراق يك تونل هوايي براي كمكهاي نظامي رژيم ايران به دولت اسد شده است. لازم بذكر است كه دولت عراق از رژيم ايران تبعيت ميكند نه به خاطر قدرت سياي يا نظامي رژيم ايران ، بلكه صرفا به خاطر پيوندها و سرسپردگي به نام مذهب. مقامات اين دولت به سركردگي نخست وزير مي گويند اين وظيفه ديني آنها است كه از دستورات آخوند علي خامنه اي در ايران تبعيت بكنند.
خانمها و آقايان ،
خشونت و تروريسم در كشور من بطور عمده ساخته و پرداخته خود حكومت عراق است و كمتر از خارج از عراق وارد ميشود. آنها نتيجه بيعدالتي، تبعيض فرقه‌يي، سياستهاي متكبر و شكست‌خورده نخست وزير فعلي هستند. او دروغ گفت وقتي مدعي شد كه قيام عليه ديكتاتوري در سوريه شعله خشونت در عراق را بيشتر ميكند. اين ديدگاه كاملاً فرقه‌گرايانه و با انگيزههاي سياسي است. تمامي فرماندهان ارتش ميگويند كه بر مرز عراق و سوريه كنترل كامل دارند. امروز من اينجا هستم تا از شما بخواهم، به نام اصول و ارزشهايي كه به آن اعتقاد داريد، اصول حقوق بشر، حقوق زنان، دمكراسي، حاكميت سالم، شفافيت، حقوق اقليتها، از شما بخواهم كه از اين اصول و ارزشها در كشور من حفاظت كنيد.
تاريخ قطعاً در مورد تلاشهاي شريف و شجاع شما در كمك به مردم عراق خواهد نوشت. ما نمي‌خواهيم فرزندانمان آن چه ما رنج كشيده‌ايم را تجربه كنند. در پايان، عراق اكنون بطور واقع در يك مقطع بسيار حساس است و سياستهاي مالكي دارند كشور من را به يك جنگ فرقهاي داخلي فرو مي‌برند. من از شما درخواست ميكنم، قبل از اينكه بيش از حد دير شده باشد، دخالت كنيد و به ما كمك كنيد. روند سياسي در بن‌بست است و مؤسسات دمكراتيك فلج شدهاند. تمامي تلاشهاي ملي براي بازگرداندن اطمينان به ميان سياستمداران شكست خورده‌اند. اغلب سياستمداران در عراق اكنون معتقدند كه اقدام فوري توسط دخالت جدي از جانب جامعه بين‌المللي لازم است. راه حل پايه‌يي براي پايان دادن به اين بحران انجام اقدامات زير است:
1. استعفاي دولت مالكي
2. تشكيل يك دولت موقت تكنوكرات
3. برگزاري يك كنفرانس ملي تحت نظر جامعه بين‌المللي كه در آن تمامي طرفهاي كليدي عراقي بايستي روند سياسي حداقل 10 سال گذشته را بررسي كنند، چالشها و شكافها را شناسايي كنند، و سپس پيرامون نقشه مسير مشترك براي ايجاد اصلاحات و تغيير در كشور توافق كنند.
من همچنين مي‌خواهم از كشورها درخواست كنم، بطور خاص از ايالات متحده، كه هنوز به صورت كور از نخست وزير فعلي حمايت ميكند، كه مدام با ارائه گزارشهاي دروغ در مورد وضعيت در كشور من به فريب جامعه بين‌المللي ادامه ميدهد و هرگز به وعده‌هاي خود پايبند نيست، من از آنها مي‌خواهم در مورد موضع خود بازنگري كنند و به ايجاد يك دمكراسي واقعي و پايدار در عراق كمك كنند.
من مي‌دانم كه اتحاديه اروپا عميقاً در مشكلات اقتصادي خود درگير است. اما، فقط براي يادآوري شما ميگويم كه جهان مديون عراق است چون روزي گهواره تمدن بود.
با تشكر از شما خانمها و آقايان
كشور من عراق هيچ منفعتي در حمله به كمپ اشرف ندارد. هيچ منفعتي در كشتار انسانهاي بيگناه ندارد. آنچه كه اتفاق افتاد صرفا در خدمت يك طرح رژيم ايران بود كه به اعتبار كشورم ضربه زد. من واقعا نسبت به درد و رنجهاي آن افراد و سازمانشان احساس همدردي ميكنم ولي همچنين خيلي نسبت به اعتبار كشورم نگران هستم . آنها در كشور ما مهمان و تحت قوانين بين المللي هستند . آنها ميبايد حفاظت شوند تا توسط نوري مالكي كشته نشوند.
يك مثال ديگر از نفوذ رژيم ايران و كنترل بر روي عراق تصميم به بازكردن آسمان عراق و در اختيار گذاشتن هواپيمايي مدني جهت تامين تسليحات ، مهمات ، تجهيزات خصمانه براي رژيم ديكتاتوري سوريه است تا هرچه بيشتر مردمش را سركوب كند . عراق يك تونل هوايي براي كمكهاي نظامي رژيم ايران به دولت اسد شده است. لازم بذكر است كه دولت عراق از رژيم ايران تبعيت ميكند نه به خاطر قدرت سياي يا نظامي رژيم ايران ، بلكه صرفا به خاطر پيوندها و سرسپردگي به نام مذهب. مقامات اين دولت به سركردگي نخست وزير مي گويند اين وظيفه ديني آنها است كه از دستورات آخوند علي خامنه اي در ايران تبعيت بكنند.
خانمها و آقايان ،
خشونت و تروريسم در كشور من بطور عمده ساخته و پرداخته خود حكومت عراق است و كمتر از خارج از عراق وارد ميشود. آنها نتيجه بيعدالتي، تبعيض فرقه‌يي، سياستهاي متكبر و شكست‌خورده نخست وزير فعلي هستند. او دروغ گفت وقتي مدعي شد كه قيام عليه ديكتاتوري در سوريه شعله خشونت در عراق را بيشتر ميكند. اين ديدگاه كاملاً فرقه‌گرايانه و با انگيزههاي سياسي است. تمامي فرماندهان ارتش ميگويند كه بر مرز عراق و سوريه كنترل كامل دارند. امروز من اينجا هستم تا از شما بخواهم، به نام اصول و ارزشهايي كه به آن اعتقاد داريد، اصول حقوق بشر، حقوق زنان، دمكراسي، حاكميت سالم، شفافيت، حقوق اقليتها، از شما بخواهم كه از اين اصول و ارزشها در كشور من حفاظت كنيد.
تاريخ قطعاً در مورد تلاشهاي شريف و شجاع شما در كمك به مردم عراق خواهد نوشت. ما نمي‌خواهيم فرزندانمان آن چه ما رنج كشيده‌ايم را تجربه كنند. در پايان، عراق اكنون بطور واقع در يك مقطع بسيار حساس است و سياستهاي مالكي دارند كشور من را به يك جنگ فرقهاي داخلي فرو مي‌برند. من از شما درخواست ميكنم، قبل از اينكه بيش از حد دير شده باشد، دخالت كنيد و به ما كمك كنيد. روند سياسي در بن‌بست است و مؤسسات دمكراتيك فلج شدهاند. تمامي تلاشهاي ملي براي بازگرداندن اطمينان به ميان سياستمداران شكست خورده‌اند. اغلب سياستمداران در عراق اكنون معتقدند كه اقدام فوري توسط دخالت جدي از جانب جامعه بين‌المللي لازم است. راه حل پايه‌يي براي پايان دادن به اين بحران انجام اقدامات زير است:
1. استعفاي دولت مالكي
2. تشكيل يك دولت موقت تكنوكرات
3. برگزاري يك كنفرانس ملي تحت نظر جامعه بين‌المللي كه در آن تمامي طرفهاي كليدي عراقي بايستي روند سياسي حداقل 10 سال گذشته را بررسي كنند، چالشها و شكافها را شناسايي كنند، و سپس پيرامون نقشه مسير مشترك براي ايجاد اصلاحات و تغيير در كشور توافق كنند.
من همچنين مي‌خواهم از كشورها درخواست كنم، بطور خاص از ايالات متحده، كه هنوز به صورت كور از نخست وزير فعلي حمايت ميكند، كه مدام با ارائه گزارشهاي دروغ در مورد وضعيت در كشور من به فريب جامعه بين‌المللي ادامه ميدهد و هرگز به وعده‌هاي خود پايبند نيست، من از آنها مي‌خواهم در مورد موضع خود بازنگري كنند و به ايجاد يك دمكراسي واقعي و پايدار در عراق كمك كنند.
من مي‌دانم كه اتحاديه اروپا عميقاً در مشكلات اقتصادي خود درگير است. اما، فقط براي يادآوري شما ميگويم كه جهان مديون عراق است چون روزي گهواره تمدن بود.
با تشكر از شما خانمها و آقايان
