جنايت شيميايی آخوندها در سوريه: شتاب دهندهٴ تحولات عليه رژيم
جنايت بزرگ ديکتاتوری ولايت فقيه در سوريه به تحولات شتاب زيادی داد؛ به نحوی که «شيخ اعتدال» فرصت کافی برای چيدن کامل بساط فريب «تعامل» را پيدا نکرد.
به نوشته روزنامه ابتکار، وابسته به باند روحانی، «شيخ اعتدال» با دعوت از «سلطان ميانه رو» قصد داشت آمريکا را در پی سراب «تعامل» به کشور عمان بکشاند تا با ميزبانی سلطان قابوس، مهمانی «تعامل» را با خرج اندک برگزار کند. مقاله روزنامه با اين جمله تمام
شده: «شايد اين سفر و مذاکرات شيخ اعتدال و سلطان ميانه رو همان نقطه عطفی باشد که بسياری انتظارش را می کشند و صدايش در آينده در خواهد آمد».
بادکنک "تعامل" زودتر از موعد ترکيد! اما شتاب تحولات مهلت نداد و بادکنک «تعامل» رفسنجانی نشان خيلی زودتر از آنچه انتظار می رفت ترکيد. امواج خشم و نفرت بين المللی عليه ديکتاتور سوريه و ولی نعمتش، يعنی ولی فقيه ارتجاع، باعث شد که دولت اعتدالگر و نمايندگان و وزيرانش مجبور شوند با تکرار شعارهای جنگ افروزانه وتروريستی به دنيا نشان بدهند که دولت اعتدالگرا هم، به رغم جنگ قدرتی که در رأس نظام جريان دارد، بخشی از همان رژيم ولايت فقيه است.
رو شدن دست "تعاملی ترين" عضو کابينهٴ روحاني
نمونهٴ بارز آن موضع گيريهای ظريف وزير خارجه جديد رژيم آخوندی است که به اصطلاح "تعاملی ترين" نفر کابينهٴ آخوند روحانی محسوب می شود و هر روز سوژه حلوا حلوای مماشاتگران است. وزير خارجه کابينهٴ روحانی طی دو، سه روز اخير، چند بار هم صدا با خامنه ای و ساير سردمداران رژيم، تهديدهای تروريستی عليه جامعه جهانی را تکرار و دست خودش را به عنوان مجری تعامل با جهان کرده است.
شتاب تحولات ظريف را مجبور کرد، در عين اين که از ضرورت برطرف کردن نگرانی جامعه بين المللی از برنامه هسته يی رژيم دم می زند و برای شروع مذاکرات هم بسيار عجله نشان می دهد، در حمايت از جنايت سهمناک شيميايی در سوريه که تحت نظر همين دولت شکل گرفته و اجرا شده، با شاخ و شانه های تروريستی، عربده کشی کند که «هر گونه ماجراجويی» و «دخالت خارجی» در اين منطقه، «کل منطقه را به آتش می کشد» و آتش دامن دخالت کنندگان را خواهد گرفت.
به اين ترتيب اعتدالی ترين فرد کابينهٴ روحانی که قرار بود پيشقراول مطرح کردن چيزی باشد که باند روحانی نام آن را گفتمان تعامل گذاشته اند، مجبور شد در صحنهٴ عمل «اعتدال» را معنی کند و نشان بدهد که تعاملی که آخوند روحانی در بوق کرده، چيزی جز سياستهای ذاتی رژيم ولايت فقيه نيست.
عربده های وحشت خامنه ای – وحدت باندهای متخاصم بر سر سوريه
با نگاهی به عربده کشی روز چهارشنبه 6مرداد خامنه ای در ديدار با اعضای همين کابينهٴ اعتدال، به روشنی می توان ديد که در موضوع سوريه، بين تعامل رفسنجانی نشان با خط بی دنده و ترمز خامنه ای هيچ فرقی وجود ندارد. ولی فقيه ارتجاع در برابر اعضای همين کابينه، خشم جهانی عليه جنايت بزرگ شيميايی را «فضا سازی غرب بر ضد سوريه» ناميد و در حالی که «دخالت در سوريه را، فاجعه يی قطعی برای منطقه» توصيف می کرد با يک تهديد جنگ افروزانه، گفت: «اين آتش افروزی هم چون جرقه يی در انبار باروت است که ابعاد و پيامدهای آن نامشخص خواهد بود».
بگذريم که تو خالی بودن اين عربده های وحشت برای همه روشن است؛ اما ظاهر شدن وحدت باندهای متخاصم رژيم در صحنهٴ رويارويی با جامعه جهانی بهترين فرصت را برای مماشاتگران فراهم می کند تا به چشم ببينند و حس کنند که همراهی کردن و به مذاکره نشستن با رژيم جنگ افروز ولايت فقيه، با هر باندها دسته اش که باشد، چه آينده يی خواهد داشت.
