۱۳۹۲ شهریور ۱۳, چهارشنبه

گاز سمي در سوريه و گلوله هاي عراقي در اشرف : تعدد جنايات عليه بشريت در خاورميانه


Agoravoxسايت تاريخ : 3/9/2013

 

 

متن : «رژيم بشار اسد فعلا نفس مي کشد. اقدام نظامي غربي ها به تعويق افتاده و جهانيان نفسشان را در انتظار يک مداخله نظامي ممکن (محتمل؟) از سوي ايالات متحده و فرانسه در سينه حبس کرده اند. در حالي که جهان بر غير نظاميان قرباني جنون جنايت رژيم سوريه مي گريد، مقامات عراقي اين لحظات غيرقابل تحمل را مغتنم شمرده دست به کشتار سيستماتيک پناهندگان ايراني در تبعيد در شرق عراق زده اند.

جنون جنايت انسان ها حد و مرزي نمي شناسد. اين را دست کم از جنگ جهاني دوم به بعد مي دانيم، اما به محض آنکه يک رخداد خونين ما را به ياد آن وقايع مي اندازد، احساسي از شرم توأم با خشم وجودمان را فرا مي گيرد. تصاوير دهشتناک صد ها سوري که هدف حمله با گاز قرار گرفته يا بشدت سوخته و در حالي که بدن هايشان را رعشه فرا گرفته قادر به کمترين حرکتي نيستند، در سراسر جهان پخش شده است. يک هزار قرباني اين حمله عليه زندگي، بشريت و ارزش هاي جهانشمولمان، چنانچه نخواهيم رعب و جنايت قاعده حاکم بر خاور ميانه و نقاط ديگر گردد، يک پاسخ قاطع مي طلبد.

در شرايطي که هزاران سوري هر هفته از طريق حمله با گاز سمي، اعدام و بمباران جان مي سپارند، رژيم عراق که ايالات متحده بر سر کار آورده از اين تونل طولاني و مرگبار بشريت براي پرداختن به کار کشتار پناهندگان ايراني که از 25 سال پيش در کمپ اشرف بسر مي برند، استفاده مي کند. اين کمپ از سال 1986 پذيراي سازمان مجاهدين خلق ايران، نيروي اپوزيسيون رژيم ملايان تهران، بوده که به دلايل سياسي تحت سرکوب و تعقيب قرار داشته است. تمام مخالفان رژيم ايران به قتل مي رسند که ياد آور شيوه عمل متحد سوري آن است...

پناهندگان کمپ اشرف که در 80 کيلومتري مرز ايران در يک تبعيد پر مخاطره بسر مي برند، از زماني که مقامات عراقي کنترل کشورشان را پس از خروج نيروهاي آمريکائي به دست گرفته اند، شاهد رو به وخامت رفتن شرايط زندگي و حتي بقاي خود بوده اند. دولت نوري المالکي که به لحاظ ايدئولوژيک قويا به تهران وابسته است، در منافع متعددي با ملايان و حسن روحاني، پرزيدنت جديد به غلط مدره توصيف شده ايران، شريک است.

 

هلال شيعه عليه حقوق بشر

در شرايطي که حملات تروريستي بلاوقفه بغداد و شهرهاي بزرگ عراق را به لرزه در مي آورد، به نظر مي رسد نوري المالکي اولويت هاي ديگري بجز تأمين امنيت شهروندان خود داشته باشد. کشتار پناهندگان ساکن اشرف که تنها جرمشان دشمني تام با رژيم تهران است، بوضوح يکي از اين اولويت ها به شمار مي رود. پيش از اين حملات ديگري نيز روي داده که هر بار دهها کشته و مجروح بر جاي گذارده است. روز 8 آوريل 2011، مالکي به رسم سوغات پيش از پذيرائي شدن از سوي رژيم ايران، پيامي صريح با کشتن 36 پناهنده به ميزبانان خود فرستاد...هنگامي که سياست «واقع گرائي» Realpolitik خصائص غيرانساني به خود مي گيرد، همواره اين بي گناهان هستند که بهاي آن را مي پردازند.

دنيا امروز نگاه خود را به دمشق در سوريه دوخته است. اين فرصتي طلائي براي حذف فيزيکي مخالفان ايراني هنوز حاضر در کمپ اشرف به دست مي دهد. روز اول سپتامبر نيروهاي نظامي عراق کمپ را محاصره کرده سپس وارد آن شده و کارزار انهدامي هولناک خود را آغاز کرده اند. نيروهاي عراقي مانند جوخه هاي مرگ دست کم 52 تن را در برابر سکوتي حيرت انگيز قرباني کرده اند. چه کسي از وضعيت اشرف آگاه است؟ چه کسي حاضر است در شرايطي که جنگ در سوريه در شرف آغاز شدن است، روزنامه نگاران را به عراق بفرستد؟

معدود رسانه هائي که اين واقعه را گزارش کرده اند، بازتابي نداشته و تنها شوراي ملي مقاومت ايران است که مي تواند جهان را از وقوع يک جنايت عليه بشريت در همين لحظات آگاه سازد و هشدار دهد (توجه کنيد که عکس ها بسيار دلخراش است و مي تواند برايتان آزار دهنده باشد). دستور روز شوم المالکي به دقت طراحي شده و تهران اکنون مي تواند از کشتار اشرف به شادماني بپردازد.

در سوريه و عراق از کشته ها پشته ها ساخته شده و اين وضع همچنان به سود رژيم هاي سخت سري پيش مي رود که کاري به حقوق بشر و اين مقولات ندارند. تهران بر وارد ساختن ضربه به دشمنان خود افزوده که صلح و افراد بي گناه قربانيان اول اين سياست هستند. وقت آن فرا رسيده که وارد عمل شويم و دژخيماني را که هر جا منافعشان ايجاب کند مرگ و هرج و مرج مي پراکنند، متوقف سازيم.»