۱۳۹۲ مهر ۵, جمعه

بگو نه به روحانی سخنگوی رژیم وحشي


 

By Peymaneh  |  Posted September 23, 2013  |  New York City, New York


روحانی نماینده رژیم ملاها که مسئول نسل کشی و قتل عام در سوریه و کمپ اشرف در عراق است.

حسن روحانی یکی از بدترین عناصر جنایتكار رژیم در ایران است . بيجهت اسم مستعار او توسط مردم ايران " روباه بنفش " ( در فرهنگ ایرانی ، روباه به طبیعت حیله گری و توطئه گري اش شناخته شده است) . در طول بیش از سه دهه دیکتاتوری و سرکوب توسط ملاها، روحانی عضو شورای عالی امنیت ملی و یکی از چهره های نزدیک به خامنه ای و مغز متفکر پشت بسیاری از افراطي ترين كارهاي رژیم در داخل ایران و در سراسر خاور ميانه بوده است. او به ریاست جمهوری انتخاب نشد، بلکه او به سادگی براي فرونشاندن جنگ قدرت بین خامنه ای و رفسنجانی و برای جلوگیری از قیام دیگری شبیه به آن چه در سال 2009 صورت گرفت منصوب شد. در يك كلام، روحانی برای محافظت از بقاي رژیم و برای جلوگیری از تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران وجود دارد.


بلافاصله پس از اينكه روحاني بر كرسي رياست جمهوري تكيه زد، دولت دست نشانده ي او در عراق يك حمله ي موشكي عليه كمپ پناهجويان كه محل سكونت اعضاي اپوزيسيون اصلي ملاها بود انجام داد. در همان زمان، اعدام در داخل ایران به طرز چشمگیری افزایش یافته است. اما ایرانیان تنها كساني نيستند كه رنج ميبردند، در سوریه، زنان و کودکان بیگناه با سلاحهای شیمیایی كه توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به بشار اسد داده شده بود بمباران شدند، ملاها حتي بعد از ارتكاب اين جنايات شنيع عليه بشريت همچنان به حمايت خود از اسد ادامه دادند. اينها گواهی خشونت رژیم ملاها ميباشد. با آگاهی به این که چشمان جهان بصورتی پايدار در سوریه متمركز ميباشد، رژیم مجددا اقدام به تهاجم به مخالفان ایراني در کشور همسایه عراق نموده و با ارسال نیروهای دست نشانده اش در عراق به حمله و قتل عام پناهندگان در کمپ اشرف دست زد. این قتل عام بفرمان قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران و توسط نیروهای سوات SWAT نوری المالکی، نخست وزیر عراق ، انجام شده است. براي نجات يافتگان، اين جنايت يادآور قتل عام جمعي زندانيان سياسي در سالهاي 1981 و 1988 در ایران بود؛ قبل از زدن تير خلاص به سرشان دست قربانیان را از پشت بسته بودند، بصورتي باور نکردنی ، حتی زخمیهايي که به درمانگاه اردوگاه منتقل شده بودند در حالی که بر روی برانکار و تخت عمل جراحي قرار داشتند، اعدام شدند.

هدف از تمام این جنایات مرتكب شده  پیامي از خشونت بي حد و حصر از سوي يك رژیم ترسو برای ترساندن دولت های غربی مماشاتگري است که برای چند دهه به حفاظت از منافع تجاری خود مشغول بوده و بر رفتار مستمر غیرانسانی رژیم قرون وسطی چشمان خود را بسته است. پیامدهای سیاست مماشات در عراق با فعالیت های تروریستی ، بمباران و خلع سلاح از مخالفان اصلی و ليست گذاري ناعادلانه PMOI براي ساليان در لیست تروریستی آغاز شد. اعضای سازمان مجاهدین خلق تحت محاصره بودند و مجبور به تخلیه قرارگاه اشرف و انتقال به یک اردوگاه زندان مرگ كه به اصطلاح كمپ " آزادی " نامیده می شود، شده اند. در عين حال، اعضای سازمان مجاهدین خلق به عنوان پناهندگان حفاظت شده تحت قوانین بین المللی شناخته شده اند. عليرغم توافق نامه چهار جانبه بین سازمان ملل متحد، ایالات متحده و دولت عراق، نه اروپاییان و نه آمریکایی ها استقبالي از اعضای سازمان مجاهدین خلق به عنوان پناهجويان سیاسی در کشور خود بعمل نياوردند.
در حال حاضر ، پس از گذشت بیش از بیست روز از قتل عام وحشیانه آشکار، اقدام جدی توسط نیروهای کلاه آبی سازمان ملل برای محافظت از ساکنان اردوگاه آزادی یا هر گونه اقدام منسجم برای آزادی هفت گروگان ربوده شده توسط دولت عراق در حمله  اول ماه سپتامبر در کمپ اشرف وجود ندارد. بقیه پناهندگان در کمپ لیبرتی در حال اعتصاب غذا هستند و در میان آنها بستگان قربانیان خشونت کمپ اشرف بچشم ميخورد. علاوه بر اين  حاميان زیادی در سراسر جهان در حال حمایت از اعتصاب غذاي کمپ آزادی، با اعتصاب غذاي خودشان هستند. با این حال، هنوز هم هيچ نوع واکنشي برای ایجاد هر گونه تحقيقات بی طرفانه و محاکمه جنایتکاران ديده نميشود. اگرچه بسیاری از دولتها از جمله ایالات متحده، بریتانیا ، فرانسه ، اسپانیا ، ایتالیا ، ...، این قتل عام را محکوم کرده اند، سکوت رئیس جمهور اوباما و وزیر امور خارجه آمریکا، جان کری، بسیار سوال برانگیز است. این فروتني و تسلیم به جنایات رژیم ملاها، ضعف و ترس دولت های غربی را در سیاستهاي اعمال شده خود نشان داده و تنها وحشیگری رژیم برای ادامه رفتارهای غیر انسانی اش را تشدید خواهد كرد.

امیر عمادی که پدرش توسط نیروهای مالکی هنگامی که در کلینیک پزشکی اشرف بود به ضرب گلوله به قتل رسید، از رئیس جمهور اوباما پرسید: "چه زماني تعهد کتبی آمریکا یک بار دیگر معني پيدا خواهد كرد؟ آقای رئیس جمهور، اگر شما خواهان جلوگیری از کشتار مالکی علیه ساکنان غیر مسلح کمپ آزادی هستيد، شما می دانید چگونه آن را انجام دهيد!! “به قول لعنتی خود وفا كنيد”. وزير ریج، ایالات متحده و سازمان ملل متحد را برای این قتل عام مورد سرزنش قرار داد: " ما مسئوليت برخی از وظائف در این کشور را بعهده داريم. ما نمی توانیم فقط آن را مسئوليت ایران، عراق و سازمان ملل متحد بدانيم. خوب، آنها بی اثر و سست بوده اند و من مايلم بگویم نوع ریاکارانه اش، اما من فکر می کنم آنها در واقع به خانم رجوی دروغ گفته اند، آنها به ساکنان كمپ اشرف و ليبرتي دروغ گفته اند و آنها همچنان به دروغگويي تا به امروز ادامه ميدهند و آنها را نسبت به وضع اسفناک این وطن پرستان بي تفاوت بوده اند." حالا چرا بايد حفاظت از اشرف كار ما باشد؟  براي مقابله با ایران ، برای مقابله با عراقی ها ؟ آیا کسی دیگر ميتواند آن را انجام دهد؟ نه . اگر هر كاري قرار است انجام شود كه موثر باشد آنچه باید در آن بخش از جهان با توجه به دولت های وحشتناک سوریه، ایران، عراق انجام شود و فعالیت های مرگبار ملاهای ایرانی كه انجام می شود، ما بايد آن را انجام بدهيم. آقای وولزي تاكيد كرد بي عملي معني ندارد". جان دان شاعر انگلیسی گفت: " مرگ هر انسان از من ميكاهد ، چون من در مقوله انسانيت درگیر هستم ". و امروز این سئوال در مقابل هر انسان مدرن وجود دارد که آيا ايستادن در مقابل جنايات درست است يا بايد در برابر جنایات سکوت كرد؟ آيا زمانش نرسيده است كه بفهميم اگر این رژیم ظالم به بمب هسته اي دسترسی پيدا كند هيچ رحمي به ملتهاي ديگر نخواهد كرد در حاليكه مردم خودش را ميكشد؟ واقعيت اين است كه سازمان ملل متحد سکوت و انفعال و ضعف نشان داده است، و نقش آن مانند یک مرده شور خانه و قبرکن بوده است.  اعدام اعضای بيدفاع سازمان مجاهدین خلق با دستان از پشت بسته، بيانگر اين واقعيت ميباشد كه رژيم وحشي و ترسوي آخوندها از چه كسي بيش از همه وحشت دارد. نتیجه سازش با حملات مختلف تروریستی ، میکونوس و کشتار خبار، ... کشتار روزانه مردان ، زنان و کودکان بی گناه حتی با کلاهک شیمیایی در سوریه، تشویق این رژیم به افزایش ترورها و جنایاتش ميباشد. آیا حق است كه به حسن روحانی ، نماینده یک رژیم وحشی، فرصت حضور در سازمان ملل و اجازه ي سخنرانی براي جامعه بین المللی داده شود؟ یا باید به او گفت که سازمان ملل متحد جایی برای یک رژیم جنایتکار نمی باشد. چنین رژیمی باید به دست مردم ایران و مقاومت آن سرنگون گردد و كرسي ایران باید به نماینده واقعی ایرانیان تعلق داشته باشد. مقاومت ايران كه توسط یک زن رهبري ميشود تنها جنبش در خاورميانه ميباشد كه در برابر گسترش بنيادگرايي و تروريسم رژيم ملاها ايستادگي كرده است.

سياست مماشات همراه با تبلیغات توسط لابیهاي رژیم عليه مقاومت ایران راه را برای این قتل عام هموار و وضعیت را پیچیده كرده است. در نتیجه آن دسترسي رژیم به بمب هسته ای آسان شده و در روند سرنگونی رژیم در عراق و سوریه تاخير انداخته است.

پیام مقاومت ایران بسیار روشن است: هدفش آزادی، دموکراسی و برابری برای همه انسانها ميباشد، صلح با کشورهای دیگر، برابری زن و مرد، اعدام را تحمل نخواهد کرد ، و خواهان رفاه برای همه ایرانیان ميباشد. كرسي ایران در سازمان ملل متحد به چنین رژیم وحشی که بزرگترین دشمن مردم ایران است تعلق ندارند ، و آن متعلق به نماینده اش واقعي اش كه همانا جنبش مقاومت است ميباشد. سازمان ملل محلی برای جنایتکاران نیست!
 
 
 
Say No to Rouhani the Spokesperson of a Barbaric Regime:
By Peymaneh123  |  Posted September 23, 2013  |  New York City, New York
142
 Share

 
CNN PRODUCER NOTE
Say No to Rouhani the Spokesperson of a Barbaric Regime:

Rouhani is the Representative of Mullahs’ regime who is responsible for genocide and massacre in Syria and Camp Ashraf in Iraq

Hassan Rouhani is one of the worst criminals of the mullahs’ regime in Iran. Not for nothing is he nicknamed the “Violet Fox” by the Iranian people (in Persian culture, the fox is known for its cunning and conniving nature). Throughout more than three decades of dictatorship and suppression by the mullahs, Rouhani has been a member of Supreme National Security Council and one of the figures closest to Khamenei – the mastermind behind many of the regime’s worst excesses inside Iran and across the Middle East. He was not elected to the presidency; rather, he was appointed simply to diffuse the power struggle between Khamenei and Rafsanjani, and to avoid another uprising similar to that which took place in 2009. In short, Rouhani exists to protect the regime’s existence and to prevent democratic change by the Iranian people.
.
Immediately after Rouhani took office his regime’s puppets in Iraq launched missiles at a refugee camp housing members of Iran’s main opposition group. At the same time, executions inside Iran increased dramatically. But it was not only Iranians who suffered; in Syria, innocent women and children were bombarded with chemical weapons supplied to Bashar al-Assad by the Revolutionary Guards. That the mullahs continue to support Assad, even after these heinous crimes against humanity have been committed, is a testament to the brutality of their regime. Knowing that the eyes of the world were fixed firmly on Syria, the mullahs’ regime struck again at Iranian dissidents in neighboring Iraq, sending its Iraqi puppet forces to attack and massacre the refugees at Camp Ashraf. This extermination attempt was ordered by Qasem Soleimani, Commander of the Revolutionary Guards’ Qods Force, and executed by the SWAT forces of Iraqi Prime Minister Nouri al-Maliki. Survivors have since noted that the massacre was reminiscent of the mass execution of Iranian political prisoners in 1981 and 1988; the victims’ hands were tied behind their backs before they were shot in the head. Unbelievably, even the wounded that had been evacuated to the camp’s clinic were executed while they lay helplessly on stretchers and operating tables.


The nature of all these committed crimes is to send a message of extreme brutality from a coward regime to frighten the western government who has been appeasing for decades to protect its own commercial benefits, and closed its eyes on continuous inhumane behavior of medieval regime. The consequences of appeasing policy started in Iraq by terrorist activities, bombardment and disarmament of the main opposition, and unfair listing of POMI in terrorist list for years. The PMOI members were under siege and forced to evacuate Camp Ashraf to a death prison camp ironically called “Liberty”. Meanwhile, the PMOI members are known as protected refugees under international laws. Despite a four-party agreement between UN, US, and Iraqi government, neither of Europeans nor Americans welcomed the PMOI members as political assailant seekers in their countries.
Now, after more than twenty days of apparent brutal massacre, there has been not serious action taken by Blue-helmet UN troops to protect Camp Liberty residents or any coherent action for release of seven hostages abducted by Iraqi government September 1st assault on Camp Ashraf. The rest of refugees in Camp Liberty are under hunger strike and among them are the relatives of the victims of Camp Ashraf rage. More over there are many followers all over the world who are supporting Camp liberty hunger strike cause, by going under huger strike themselves. Yet still there has not been any kind of reaction for establishment of any impartial investigations and trial of the criminals. Even though many governments including US, UK, France, Spain, Italy, …, have condemned this massacre, the silence of president Obama and the Secretary of States, John Kerry, is very questionable. This submissiveness respect to the crimes of Mullahs’ regime shows the weakness and fears of western government in their applied policy and will intensify the regime’s brutality to continue its inhumane behaviors.

Amir Emadi whose father was murdered by Maliki forces when shot to death in Ashraf medical clinic, asked president Obama, “When would the written commitment of America once again mean something? Mr. President, if you want to stop Maliki’s killings against the unarmed residents of Camp Liberty, you know how to do it! Keep your damn promise!” Secretary Ridge said that the United States and the UN were to blame for this massacre: “We bear some of the responsibility in this country, though. We can’t just put it on Iran, on Iraq and on the U.N. Well, they’ve been ineffective and feckless and I would say disingenuous is kind, but I think they actually lied to Madame Rajavi, they lied to the residents of Ashraf and Liberty and they continue to lie to this day and they have been indifferent to the plight of these patriots.” “Now, why should it be our job to protect Ashraf, to deal with the Iranians, to deal with the Iraqis? Can’t somebody else do it? No. If there is going to be an effective move to do what needs to be done in that part of the world with respect to the terrible governments of Syria, Iran, Iraq and the murderous activities of the Iranians Mullahs, we are going to have to do it. There is no out,” Mr. Woolsey underlined. “Any man’s death diminishes me, because I am involved in mankind” John Donne an English poet said. And today this question is in front of the modern man that is it right to stand against atrocities or should remain silent? Is now not the time to realize that if this ruthless regime accesses to nuclear bomb will not commiserate on other nations while killing its own people? Indeed UN has shown silence and inaction and weakness, and its role has been like a death mortuary and gravedigger. The execution of defenseless members of PMOI with tied hands discloses who the barbaric and coward regime is truly afraid of. The result of appeasing for various terrorist attacks, Mykonos and khobar massacre, … , daily killing of innocent men, women and children even with chemical warhead in Syria, is encouraging this regime to increase the terrors and crimes. Is it right to allow Hasan Rohani, representative of a brutal regime, attend in UN and give speech to international community? Or he must be told that UN is not the place for a regime of criminals. Such regime must be overthrown by the hands of Iranian people and their resistance, and the chair of Iran should be belonged to the real representative of Iranians. Leading by a woman, Iranian resistance is the only movement in Middle East against spreading fundamentalism and terrorism of Mullahs’ regime.

The appeasement policy along with propaganda by regime’s lobby against Iranian resistance grave the road for such massacres, and complicated the situation. As a result it made easy for the regime to access nuclear bomb and delayed the overthrow process and kept the regimes in Iraq and Syria.

The message of Iranian resistance is very clear: it stands for freedom, democracy and equality for all human kind, peace with other nations, gender equality, does not tolerate execution, and supports prosperity for all Iranians. The Chair of Iran in UN does not belong to such brutal regime who is the biggest enemy of Iranian people, but it belongs to their representative of which truly represent the resistance movement. UN is not a place for criminals!




References:


1- http://www.prnewswire.com/news-releases/ex-us-officials-family-members-pay-homage-to-52-massacred-camp-ashraf-residents-fault-us-for-failing-to-keep-its-promise-of-protection-call-for-release-of-7-hostages-and-deployment-of-un-blue-helmets-to-protect-camp-liberty-223948651.html

2- http://www.youtube.com/watch?v=dfLwtouI99o

3- http://ireport.cnn.com/docs/DOC-1039189

4- http://www.youtube.com/watch?v=q6-gJ1zI3D4&noredirect=1